In ieder contact met het kind, de jongere of het gezin neem jij jezelf mee als instrument. Dat betekent dat er altijd bewuste en onbewuste gevoelens over een weer gaan in het contact. Juist dat maakt het werken met mensen zo uniek. Bij het inzetten van een spel, in welke vorm dan ook, is dat niet anders.
Hoe logisch het inzetten van een spelletjes ook is in de begeleiding van kinderen, er ontstaat ook een extra dimensie die invloed heeft op de dynamiek tussen jou en het kind.
Als professional moet je de spelinhoud en de spelregels genoeg kunnen loslaten om ruimte te geven aan het kind en de dynamiek die ontstaat. Het is belangrijk dat je je comfortabel voelt bij het spel.
topics
Welke rol hadden gezelschapsspellen in de eigen jeugd?
Welke visies heb jij in je professionele leven geleerd over het gebruik van gezelschapsspel?
Dynamieken uit de interne en externe wereld representeren zich ook in gezelschapsspel.
Reflectievragen
– Welke ervaring heb jij als kind met het spelen van gezelschapsspel?
– Welke ervaring heb jij als volwassenen met het spelen van gezelschapsspel?
– Op welke manier komen gezelschapspellen op dit moment in je werk voor?
– Wat heb jij geleerd over het gebruik van gezelschapsspel in je werk?
– Wat vind jij een uitgesproken leuk spel om te spelen? En waarom?
– Wat vind jij een uitgesproken stom gezelschapsspel? En waarom?
Als jeugdprofessional ben jij gewend om rekening te houden met allerlei aspecten van dynamiek in de begeleiding. Het kan zijn dat je het daardoor spannend vind een extra component toe te voegen; het spel op zich, het onbekende van het spel, de onderwerpen, jouw eigen actieve rol, jouw persoonlijke inbreng…
Dat jij je hier nog niet comfortabel in voelt geeft niet aan dat het een ongeschikt middel is maar dat je kan onderzoeken wat jij kan doen om je wel comfortabel te voelen.